Raghibs ervaringsverhaal over zijn nieuwe pad na onverschilligheid en criminaliteit.

Na het overlijden van zijn vader kan Raghib niet goed met zijn gevoelens omgaan. Ondanks de liefde van zijn familie voelt hij zich vaak onbegrepen en een buitenstaander. Hij kiest voor een stoer 'mannelijk' imago, gaat dealen en schuwt uiteindelijk geweld niet. Ook vooroordelen en discriminatie leiden tot gebrek aan vertrouwen in de samenleving. In detentie kan Raghib letterlijk niet meer vluchten en leert hij te geloven in zichzelf.